“Dear Diary” is een klassieker van de Italiaanse quirky regisseur Nanni Moretti, wiens nieuwe film “Tre Piani” (drie verdiepingen) draait in het hoofdprogramma van het komende Cannes filmfestival. Een roadmovie gedraaid in Tibet, “A Song for you”, en een documentaire van Jan Louter over architect Winy Maas, die het nieuwe Boijmans Depot ontworpen heeft.
De Japanse multipercussionist en componist Masayoshi Fujita werkte het afgelopen decennium veelvuldig en intensief met de vibrafoon en bracht onder andere het veelgeprezen drieluik Stories (2012), Apologues (2015) en Book of Life (2018) uit. Zijn nieuwe album Bird Ambience laat een ander sonisch spectrum horen. In plaats van de vibrafoon staat de marimba centraal, naast drums, percussie, synthesizers, effecten en taperecorder. En Masayoshi Fujita vertrouwde, meer dan voorheen, op de magische momenten van het improviseren.
In 2004 vond in Apeldoorn de tiende Young Composers Meeting plaats. Composer in residence was niemand minder dan Louis Andriessen; tien jaar later was hij trouwens nog steeds van de partij. Ik interviewde de aimabele maestro in 2004 voor een regionaal dagblad.
Er zijn andere, minstens zo interessante, opnamen van het Llibre Vermell de Montserrat, het “rode boek” met pelgrimsliederen die de luisteraar meevoeren naar het Spanje van de veertiende eeuw, naar het klooster van Santa Maria de Montserrat. Weinig zijn er die dezelfde spiritualiteit in de muziek uitdragen en vooral dezelfde menselijkheid als vocaal ensemble Psallentes uit Leuven.
Wat weegt zwaarder: het recht van kinderen te weten wie hun (biologische) ouders zijn, of het recht van die ouders om anoniem te blijven? Jarenlang was het een heikel ethisch dilemma, vooral waar het kunstmatige inseminatie met donorzaad (KID) betrof. In 2004 werd anoniem donorschap bij wet verboden. Maar helaas: een krakkemikkige formulering in de wet leidde weer tot nieuwe misverstanden en daarmee tot een aantal rechtszaken. In zijn roman De familie Wachtman (januari 2021) liep jurist en romancier Christiaan Alberdingk Thijm (1971) ongeweten vooruit op recente ontwikkelingen.
Op Frontera, het nieuwe album van de Canadese experimentele rockgroep Fly Pan Am, lijken in de eerste tracks de jaren tachtig te herleven en dan meer specifiek de gitaarorkesten van Glenn Branca en Rhys Chatham en hun decibellen spuwende aanvallen van uitersten. Alleen is er slecht één gitarist te horen en die jaagt zijn instrument ook nog eens door een computer.