Drie jaar na de dood van de Iraanse generaal Qasem Soleimani lijkt hij wel heiliger in Irak, dan in zijn eigen land. Daar vernielen betogers spandoeken met zijn beeltenis. In Irak gebruikt de overheid hem om eenheid te smeden onder de zo verdeelde Iraakse sjiieten.
Ook in het Ecuadoriaanse deel van de Amazone ligt aantasting van de ecodiversiteit op de loer. Oliewinning en toerisme strijden er om de gunsten van de inheemse bevolking. Natuurgids Andres Pareves blies een zieltogende lodge in een bochtig Amazoneriviertje nieuw leven in, ziet vooralsnog alleen rode cijfers terug, maar denkt niet aan opgeven. “Als we sluiten komen de oliemaatschappijen en dan is de keus gemakkelijk voor de locals: meer en gemakkelijker geld.”
De nieuwe premier in Irak belooft van corruptiebestrijding zijn eerste prioriteit te maken. Maar meer dan de blaam bij zijn voorganger leggen kan hij niet, als hij tenminste aan de macht wil blijven.
De terreurgroep ISIS heeft de vierde leider in vier jaar verloren. Maar dat betekent niet dat de radicale groep verslagen is. Ze pakt iedere mogelijkheid om terug te komen.
Het gegeven dat ik als Nederlandse (bijna) overal makkelijk naartoe kan reizen, een blik op het paspoort en het is in orde, heeft me altijd verwonderd. De plek in de wereld waar je wieg staat, bepaalt in grote mate de kansen in het leven: geluk, gezondheid, onderwijs, werk. De plek in de wereld die een bepaalde nationaliteit oplevert, is zelfs een kwestie van leven en dood. Staat je wieg in Afghanistan dan is de kans op een vroege dood meer dan reëel, helemaal als je een meisje bent.
De WK in Qatar worden gehouden dankzij de inzet van duizenden gastarbeiders. Daar is veel kritiek op. Toch werken die ook elders in het Midden-Oosten, en vaak bepaald niet altijd onder betere omstandigheden.