Geen stroom. En dat bij 53 graden. Irak maakt zich op voor een zomer waarin hitterecords zullen sneuvelen, en koeling opnieuw schaars is. Dat brengt jongeren alweer op straat om uiting te geven aan hun wanhoop over die almaar uitblijvende veranderingen.
Het is een zware week geweest voor journalisten in Iraaks Koerdistan, die vrezen voor vervolging en gevangenisstraf omdat zij de buitenwereld een kritischer standpunt hebben laten zien over de lokale politieke ontwikkelingen in de regio. Zes van hun collegas zijn veroordeeld tot een gecombineerd schokkend aantal van 43 jaar gevangenisstraf.
De wortels van de nucleaire ambities van Iran kronkelen door een vredig stadje op een bergtop, omgeven door eindeloze bossen vol pijnbomen en beekjes langs de Iraakse grens. De vrede in dit stadje werd 34 jaar geleden op vreselijke wijze verstoord. En ook al geloven de meeste mensen dat de Iraanse nucleaire ambities alles te maken hebben met haar vijandigheid tegenover de VS of Israël: het tegendeel is waar.
Voordat ik naar Iran vertrok, had ik onvermijdelijk enkele vooroordelen in mijn hoofd wat betreft de omgang met minderheden, waarover overigens in de hele regio genoeg verwijten te maken vallen. Vooral mijn uitgebreide ontmoetingen met Iraanse Koerden en Koerdische media hebben daar invloed op gehad.
Wereldwijd wordt Malala Yousefzai gezien als het boegbeeld van de strijd van moedige vrouwen tegen de Taliban. Vrijwel onbekend is de 40-jarige Salimeh Mezari, die haar carrière in Teheran verliet, om districtsgouverneur van Balkh – een van de meest onbegaanbare gebieden in heel Afghanistan – te worden.
Twee interviews met Afghaanse Hazaras. De een vluchtte naar Teheran, de andere staat voor de lastige keuze om zich bij een militie aan te sluiten.