Het is een hard gelag voor de progressieve partijen, die hun achterban, waar ze altijd hard voor vochten, zien overlopen naar juist dat deel van het politiek spectrum, waar ze de gelijke rechten het vorige millenium het hardst op hebben moesten bevechten.
Want conservatieven en populisten waren tot heel recent helemaal niet geïnteresseerd in gelijke rechten voor homo’s. En vaak zijn ze dat eigenlijk nog steeds niet.
Orgies van zaad
Voormalig Groenlinks-kamerlid en UvA-socioloog Jan Willem Duyvendak duikelde een tijdje geleden wat vroegere uitspraken op van rechts. Zo vond Volkskrant-columnist Gerry van der List (nu Elsevier) in 1998 nog dat homo’s maar terug de kast in moesten, met hun verschrikkelijk levensstijl en hun orgies van sperma. Toenmalig Minister Maria van der Hoeven van het CDA vond het homohuwelijk in 2003 nog ‘volstrekt onacceptabel.’ En wellicht het meest tekenend is dat in 1997 de halve VVD-fractie, inclusief toenmalig leider Frits Bolkenstein nog tegen openstelling van het burgerlijk huwelijk voor partners van hetzelfde geslacht stemde. Decennialang heeft conservatief Nederland zich verzet, tegen waarden die ze nu omarmen als ‘typisch westers.’
Buitenlandse populisten kunnen er helemaal wat van. Oprichter van het Franse Front National Jean Marie Le Pen noemde homseksualiteit nog een ‘biologische en sociale afwijking.’ Zijn dochter, de presidentskandidaat Marie Le Pen houdt zich wat meer op de vlakte, omdat ze weet dat ook in Frankrijk homo’s zich aangetrokken voelen tot rechts. Alternatief fur Deutschland (AfD), de groeiende rechtse beweging bij onze oosterburen, is zeer actief bij demonstratie tegen het homohuwelijk. De ideologie van het rechts-populisme is traditioneel doordrenkt met aversie tegen homoseksualiteit.
Dat de Nederlandse rechtspopulist of conservatief homorechten opeens belangrijk vindt, is uiteraard onversneden opportunisme. Het is de manier om zich af te zetten tegen nieuwkomers, die vaak uit landen komen waar gelijke rechten nog geen gemeengoed. Het kan niet genoeg benadrukt dat het op zijn minst ironisch, maar eigenlijk gewoon vals is, dat de VVD en de PVV van nieuwkomers verwachten dat ze waarden onderschrijven, waar ze zich zelf de afgelopen 150 jaar tegen verzet hebben. Dat de PvdA zich met haar participatieverklaring verlaagt tot datzelfde frame, tekent de paniek aan progressieve zijde.
Toilet
De homoseksueel die op rechts stemt, zou bovendien wel eens van een koude kermis thuis kunnen komen, want het is maar zeer de vraag hoe veilig de LHBTQ-rechten nu echt zijn bij de populisten . Zo draaide Donald Trump afgelopen week een maatregel van Obama terug, die transgenders de kans gaf om zelf te kiezen naar welk toilet ze willen. Nu zijn ze weer verplicht om naar de wc te gaan, die op hun geboortecertificaat staat. En Marie Le Pen lijkt van plan om het homohuwelijk, dat in Frankrijk pas 4 jaar bestaat, te willen beëindigen.
Wat Wilders plannen op dit vlak zijn, is onbekend. Hij zegt op te komen voor homo’s, maar bevindt zich in bijvoorbeeld het Europese Parlement in kringen met een discutabel imago op dit vlak. Voor zijn achterban hoeft het in ieder geval allemaal niet zo, die homorechten. Van alle niet-confessionele partijen zijn PVV’ers het minst homogezind, zo blijkt uit het SCP-rapport ‘Acceptatie van homoseksuelen, biseksuelen en transgenders in Nederland’. Waar bijvoorbeeld 90 procent van de D66’ers positief staat tegenover homoseksuelen, doet maar 56 procent van de Wilders-aanhangers dat.
Progressieve zitten ondertussen in een spagaat. Uiteraard onderschrijven zij nog steeds gelijke rechten voor iedereen. Maar ze onderkennen tegelijkertijd dat het onmogelijk is om van immigranten te verwachten dat ze waarden onderschrijven, waar hier anderhalve eeuw duurde voor ze hier eindelijk een beetje geaccepteerd werden. Daar mag best even wat tijd over heen gaan.
Maar ondertussen zien ze de homostem wel verdampen.
