Libanon in de Ban van OIympische Borsten

Tussen de autobommen door had Libanon ook nog even aandacht voor de echt belangrijkse zaken des levens: Jackie Chamouns borsten!

Terwijl de Libanese skister Jackie Chamoun zich in Sochi op haar slalom race voor bereidde, werd zij plots geconfronteerd met een digitale lawine over haar borsten.

Drie jaar geleden was de 22-jarige èèn van de skisters die zich op een kalender ter promotie van de sport van haar “beste” kant liet zien. Op de foto’s, een initiatief van de 55-jarige Mexicaanse skiër Prins Hubertus von Hohenlohe, valt keurig netjes net niets te zien.

Iemand wist echter beslag te leggen op de “making-of” van de kalender en besloot die via Facebook en Twitter met de wereld te delen. Hierop was, vanzelfsprekend, net iets meer te zien. De video ging vervolgens viraal met als gevolg dat Jackie’s tietjes heel even de beroemdste ter wereld waren.

Excuses

Vele Libanezen roemden Jackie’s rondingen, maar er waren ook enkele conservatieve zielen die de plaatjes aantstootgevend vonden. Jackie was genoodzaakt zich te verontschuldigen, hoewel de “behind-the-scenes” beelden nooit voor publieke consumptie bedoeld waren. Althans, dat zei Jackie. Je kunt je af vragen waarom er dan überhaupt een making-of was.  

Hoe dan ook, haar excuses mochten niet baten. De Libanese interim minister van Sport, Faysal Karami, kondigde een officieel onderzoek aan. Er was zelfs even een gerucht dat Jackie (sportief) verbannen zou worden.

Karami is de jongste telg van een feodale familie uit de conservatieve noordelijke stad Tripoli. Hoewel pas 43, oogt hij nu al zo saai als zijn 79-jarige schildpad vader, een voormalig premier. Volgens de jonge Karami stond niets minder dan “het imago van Libanon” op het spel.

Dit produceerde prompt een tweede digitale lawine. En terecht! Alsof Libanon niets anders aan haar hoofd heeft. Syrische Al Qaeda autobommen bijvoorbeeld, de economische crisis, de corruptie, een gebrek aan regen en het feit dat het gemiddelde Libanese gezin slechts 16 uur per dag electriciteit heeft.

Daar komt bij, nogmaals, dat de beelden van topless Jackie niet voor het grote publiek bestemd waren. Althans, dat zei zij. En dat terwijl tegenwoordig zo’n beetje iedereen, van Duitse voetbalvrouwen tot Amerikaanse brandweermannen, zich in sexy poses hebben laten af beelden.

Playboy

En alsof Libanon zelf niet voorop loopt in het objectiveren van het vrouwelijk lichaam! Zo’n beetje elk dorp en strand organiseert een Miss verkiezing. Plastische chirurgie is heel normaal en op televisie is zelfs het weerbericht interessant vanwege minirok en décolleté.

Het Libanese ministerie van toerisme gaat heerlijk mee in die trend. De vrouw staat centraal in het meest recente reclamespotje ter promotie van Libanon vakantieland en begin jaren ‘70 plaatste het ministerie zelfs een advertentie in Playboy!

“Meet Lebanon,” leest het onder de foto van een aantrekkelijke dame. “Meet your own Emeera … like all the beautiful Lebanese you’ll find her warm, welcoming, worldly.”

Tal van Libanese prominenten betuigden na Karami’s stommiteit hun steun voor Jackie. Het aantal “likes” op haar facebook pagina groeide van 3.000 naar meer dan 75,000 en de hilarische “I Am Not Naked” campagne zag het licht: tientallen Libanezen lieten net niet alles zien dankzij een piepklein bordje met de tekst “I Strip for Jackie.”

Nu de internet storm weer is gaan liggen, en Jackie’s borsten dus weer gewoon die van Jackie zijn, zal het met het officiële onderzoek zo’n vaart niet lopen.

Ondertussen werd er ook nog gesport: op 21 februari jongstleden eindigde de mooie Jackie als 47e in de reuzeslalom. Prins Hubertus von Hohenlohe, die in een mariachi outfit voor de 6e keer aan de Olympische Spelen deel nam, ging onderuit in de slalom.

Mijn gekozen waardering € -

Peter Speetjens (1967) woont sinds 1996 in Beiroet. Hij was correspondent voor Trouw en De Standaard, en publiceerde verhalen in onder andere De Groene Amsterdammer, NRC en Vrij Nederland. In 2004Πco-regiseerde hij de film 2000 Terrorists. Peter schrijft vooral over Libanon, de regio en de manier waarop zij gestalte krijgt in de media.