Prinses Amalia heeft haar jaagakte gehaald. Nou én?

Is het niet absurd? Het is anno 2022 en we hebben nog koningen, koninginnen, prinsen en prinsessen in Europa. Doorgaans foute, corrupte families, die de bevolking jaarlijks miljoenen kosten.

Doorgaans allemaal families, die geen enkele realiteitszin hebben, omdat ze ver boven ‘het plebs’ staan. Geen enkele voeling met de ‘onderdanen’, met wat er daadwerkelijk leeft in de samenleving. Beschermde, geprivilegieerde levens. Als jetsetters de wereld rond, met designer-tas de sloppenwijken bezoekend, en met toespraken gericht tot de exclusieve lobbyisten van het World Economic Forum. 

Onze King and Queen.

Hij lijkt mij heus een sympathieke kerel en zij ook best charmant en innemend, maar toch heeft ons koningshuis iets onechts, iets ongemeens. Zoals eigenlijk de meeste Europese koningshuizen: overdreven geregisseerd en afstandelijk. Alsof de koninklijke familie niet oprecht geïnteresseerd is in de Nederlanders. Net zomin onze minister-president Mark Rutte geen enkel gevoel heeft van waar hij nu mee bezig is. Sterker nog, de Nederlander, who the hell is that?

Boeren in de val

Zolang hun verwende, hooghartige derrières maar heerlijk op het zachte pluche mogen, zitten ze goed. Zolang het maar gezellig is. Maar zo gezellig is het allemaal niet meer in Nederland. Vanuit het buitenland spat de polarisatie van mijn scherm. Protesterende boeren die in de val lopen van populistische, (extreem) rechtse politici. Met open armen worden ze welkom geheten om maar zoveel mogelijk boeren-zieltjes te kunnen winnen. Deze politici die het stikstofprobleem afdoen als een verzinsel; die ontkennen dat Nederland veel en veel te veel veeteelt heeft voor zo’n klein landoppervlak; die niet willen inzien dat we de natuur aan het verwoesten zijn. Nederland is zelfs de tweede grootste landbouwgif-gebruiker van de Europese Unie. En de armzalige staat van de biodiversiteit..uhh bio..wat? 

Zij moeten eens weten dat er burgers zijn in het Brabantse Deurne die naar de rechter zijn gestapt, omdat de lucht verziekt is, waardoor deze Nederlanders geen gezond leven hebben. Zij eisen van de rechter schone lucht. Zoiets natuurlijks als schone lucht inademen, moet voortaan bij de rechter afgedwongen worden.

Een band met het dier

Tussen al deze ongezelligheid las ik een paar dagen geleden dat kroonprinses Amalia haar jaagakte heeft gehaald. Dat had de Rijksvoorlichtingsdienst medegedeeld. Gefeliciteerd meid, geweldige prestatie! Nu kan zij gezellig met haar vader op zwijnen en herten gaan jagen in Kroondomein Het Loo. Volgens de Jagersvereniging halen alleen die mensen hun jaagdiploma die “een band met het dier en de natuur voelen.” De toekomstige koningin laat haar liefde voor de natuur voortaan zien door in het weekend met haar vader dieren af te schieten.

Nou en? Wat hebben we aan zo’n bericht? Zulk onbeduidend nieuws in een tijd waarin de ene crisis de andere opvolgt. Het klinkt bijna als een roddel…pssst weet je het al? Prinses Amalia kan nu jagen. Zie je het al voor je, Amalia voor dag en dauw sluipend door het bos op zoek naar een levende schietschijf? De klopjes op haar schouder van haar vader als ze ‘succes heeft’ en met een dood hert over haar schouder thuiskomt en de schat aan haar moeder laat zien. Wat zullen ze trots zijn.

Traditie

Het zal je werkelijk boeien dit nieuws. Toch sprong het er voor mij uit. Het laat zien dat traditie nog altijd een sterk fundament heeft. Dat wat acceptatie (van iets oncomfortabels of minder gewenst) makkelijker moet maken. Net zoals vlees eten voor sommigen een traditie is en dat daarom verandering niet nodig zou zijn. Voor de familie Van Oranje hoort jagen erbij, het is ‘traditie’, zoals dat voor andere koninklijke families ook geldt. In naam van de traditie wordt hier een arm beeld geschetst van wat een modern koningshuis moet voorstellen. In een voor het publiek toegankelijk natuurgebied, dat bovendien een groot gedeelte van het jaar gesloten wordt door de koning, kan vader nu voortaan samen met zijn dochter op dieren schieten. Hoera!

Hoe anders klinkt dit: ‘Amalia vindt natuurbescherming belangrijk, daarom plant ze ieder jaar op haar verjaardag een boom,’ of ‘De prinses van Oranje is begaan met het klimaat en kiest de trein naar haar wintersportvakantie.’ Ze is nog jong, dus tekenen van sociale en maatschappelijke bewogenheid zitten er misschien om die reden nog niet in. Althans, waar de moeite wordt genomen het Nederlandse volk mede te delen dat ze nu op dieren mag schieten, wordt dat in ieder geval niet verteld. 

Of dit: ‘Amalia rebelt samen met Extinction Rebellion tegen oliegigant Shell.’ Ze zou de voorpagina ermee halen. De Nederlandse kroonprinses als inspiratiebron voor jonge klimaatactivisten van over de hele wereld.

Miljonairsvriendje

Natuurlijk is ze dat niet. De traditie gaat immers verder. De 18-jarige heeft inmiddels een Duitse miljonairszoon aan de haak geslagen. Trouw aan de traditie van de familie’s (foute) partnerkeuzes en het ‘ben ik, van Duitsen bloed’ moet de aanstaande prins natuurlijk een Duitser zijn. Ze is er al aardig vroeg bij. Het jagen en het Duitse vermogende vriendje past perfect in het beeld dat de Oranjes zo graag van zichzelf schetsen. Traditie boven alles. Onaantastbaar en elitair.

Maar we leven in het jaar 2022. Tijden zijn veranderd en prinsessen-sprookjes bestaan nu eenmaal niet. Bovendien staat anno 2022 het ieder-mens-is-gelijk beginsel ook nog eens mijlenver af van de praktijk. Koningen en prinsessen die het leuk vinden om op dieren te schieten en een kick krijgen van de macht van het doden, geven een niet al te best signaal af. In ieder geval wordt niet de moeite genomen om de afstand tussen de koninklijke familie en de Nederlanders te verkleinen. Acties als deze geven op mij de indruk dat wat ik al veel langer weet: een totaal gebrek aan inleving. Een dikke middelvinger kunnen we krijgen. F*$#k you, Nederlander. 

Gisterochtend werd ik door geweerschoten wakker. Het jachtseizoen is weer begonnen op het eiland. Honden slaan aan van de schrik, en ik vrees voor mijn kat die door de velden banjert. Jagers hier deinzen er niet voor terug om katten te doden, die de boel alleen maar zouden verstoren.

Jammer Amalia, natuurlijk ben je geen poezenmoordenaar. Je hebt alleen een mooie kans laten schieten. 

Beeld: Pixabay

Mijn gekozen waardering € -

Schrijft op Mallorca over groen en eenvoudig leven, klimaat, natuur, (Spaanse) politiek, mensen- en dierenrechten. Voorheen jurist in Nederland. Ook te volgen op haar blog www.evalunes.com