Nog een kleine week en ik zit voor een paar dagen in Bratislava. Het is het sluitstuk van een reis langs de EU-lidstaten die ik in 2013 begon. Ik heb ze na Slowakije allemaal gehad, op Cyprus na. Tijd om nog eens herinneringen op te halen aan een bijzonder project.
Op 18 mei dit jaar overleed mijn moeder in Rotterdam. De laatste jaren had ze beginnende Alzheimer en ook haar fysieke conditie ging achteruit. Dat laatste is haar noodlottig geworden. Ik ben jarenlang tevergeefs bezig geweest om te proberen terug te keren naar Rotterdam om dichter bij haar te wonen. Nu is er geen dringende reden meer voor een terugkeer. Daarom maakte ik eind december een trip to memory lane. Als een soort van afscheid van Rotterdam en de locaties die veel in mijn leven hebben betekend.
Met het overlijden van mijn moeder in mei dit jaar heb ik geen ouders meer. Veel overige familie in Rotterdam is er ook niet meer en daarmee zijn de banden niet bepaald hecht te noemen. Behalve mijn Rotterdamse tandarts die ik in al mijn Antwerpse jaren heb aangehouden, is er eigenlijk niets dat mij nu nog naar Rotterdam voert. En toch ga ik met de kerst gedeeltelijk terug naar mijn roots. Voor een laatste emotioneel afscheid van de stad.
Waar was jij toen de Twin Towers instortten? Het is deze week een veelgestelde vraag, omdat het 20 jaar geleden is dat de wereld werd opgeschrikt door de aanslag die zoveel veranderde. Hoe kan het dat we nog precies weten waar we waren?
Deze zomer reizen we aan de hand van de grote schrijvers door Europa. Vandaag gaan we naar Parijs, de stad van David Foenkinos, een van de populairste én eigenzinnigste schrijvers van Frankrijk. Sinds zijn roman en film ‘La délicatesse’ een wereldhit werd, reist hij van hot naar her. Maar het liefst is hij thuis, in een onbekend en onbemind stukje Parijs.