Dansende Ghanezen bij een drumstel, een knielende Bulgaarse orthodoxe man, kleurig geklede Surinaamse vrouwen, devote Roemeense orthodoxen en in liturgische kleding gehulde Armeense jongeren. Het is maar een greep van de veelkleurigheid van het christendom in Nederland dat Wereldkerken in Nederland wil laten zien.
Een kerktoren die een andere naam heeft dan de kerk waar ze toebehoort, kom je niet overal tegen. Toch zijn die te vinden en wel in Oost-Groningen. En om het nog ingewikkelder te maken: torens van verschillende kerken hebben dezelfde naam: Juffertoren. Ze stonden in Schildwolde, Onstwedde en Holwierde.
Nederland kent musea in allerlei soorten en maten. Noem een willekeurig onderwerp en er is wel ergens een museum aan gewijd. Veelal drijven ze op het enthousiasme van vrijwilligers, die je hartelijk ontvangen. Het Geert Groote Huis in Deventer bestaat in 2023 tien jaar als museum.
De 28-jarige Evert werkt bij een visverwerkingsbedrijf. Hoewel strenggelovig, is hij niet afkerig van cocaïne. Als hij op straat een 15-jarige scholiere tegenkomt, knoopt hij een gezellig praatje aan. De rest is geschiedenis – en die lezen we in de debuutroman van Petra Madelon de Graaf.
Anders dan statistici beweren en ondanks onszelf, zijn we hartstikke religieus. Maar dan moet je wel voorbij het clichédebat over God en zijn gevolg willen kijken, betogen journalist Jasper van den Bovenkamp en godsdienstfilosoof Taede Smedes.
Zorgbestuurder Gerard Herbrink, die zich sterk maakte voor de komst van Syrische vluchtelingen naar Katwijk, kreeg jarenlang een shitload aan verwensingen over zich heen. Maar dat zelfs een gelovige insider hem intimideerde, dát had hij niet verwacht. Een reconstructie.