Positief denken. Dat is hartstikke goed voor je, dat weten we allemaal. Je wordt er gelukkig van. Gezond zelfs. Blije zelfhulpboeken belanden daarom steevast op de bestsellerlijst. Hun recept voor een perfect leven? Simpel: als positivo krijg je echt álles voor elkaar, liefde, baan, gezondheid, you name it en het ligt in het universum op je te wachten. En mochten we na het lezen van zo’n boek of het volgen van een feelgoodcursus nog steeds geen blij ei zijn, dan hebben we misschien toch niet goed genoeg ons best gedaan…  Of is dat een misverstand en is er niets mis met wat pessimisme?