Johan Peters is een freelance journalist/redacteur die tijdelijk vanuit Houten werkt. Zijn interesses zijn breed. Op Reporters Online zal hij voornamelijk publiceren over actuele zaken. Nationaal en Europees, met daarbij bijzondere belangstelling voor de landen in Oost-Europa. Verder zullen de stad Antwerpen en het land België geregeld de revue passeren, aangezien hij 18 jaar in Antwerpen heeft gewoond en de stad/het land dus zeer goed kent. Een van de overige hoofdonderwerpen die hij behandelt, is leven met een beperking. Rond dat thema heeft hij een aparte website gecreëerd: https://mensenmeteenbeperkingaanhetwoord.nl/
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Deze week is het één jaar geleden dat de Russische president Poetin het sein gaf Oekraïne binnen te vallen. De speciale operatie zou naar zijn verwachting slechts een paar dagen in beslag nemen. Het is anders gelopen. Geen enkel doel is tot nu toe bereikt en Poetin geraakt steeds bozer tegenover het Westen. Hoelang houdt de boze man in het Kremlin stand en hoe moeten we reageren op zijn voortdurende, steeds groter wordende, woede?
Vergeleken met de ellende en angst die de Oekraïners nu al bijna een jaar doormaken als gevolg van de Russische agressie tegen hun land is mijn ergernis klein bier. Toch heeft die oorlog in Oekraïne ook serieuze gevolgen voor mij. Ik durf mijn reis langs alle lidstaten van de EU niet af te ronden in Bratislava.
Nee, er is geen reden tot paniek. Ik ben nog in puike conditie en voor zover mij bekend, heb ik niets onder de leden. Maar met het éénjarig jubileum van mijn autobiografie deze week, waarin de dood een niet onbelangrijke rol speelt, kom ik weer te denken aan mijn eigen sterfelijkheid. Voor de dood zelf ben ik niet bang. Een belangrijke vraag waar ik op voorhand nog invloed op heb voordat het zover is, luidt: welke muziek zal ik als laatste willen laten klinken?
Er zullen niet veel mensen meer zijn die nog met interesse het aantal coronabesmettingen en overlijdens bijhouden. Virologen, andere gezondheidswetenschappers en een enkele minister misschien. Maar Jan of Jean met de pet in Nederland of België? Ik denk het niet. Terwijl die cijfers de laatste weken lijken te bevestigen dat de coronapandemie op zijn einde loopt.
In een opiniestuk in het NRC van woensdag 11 januari pleiten publiciste Linda Duits en medeoprichter van Stichting Tiresias Joke Storm voor het in de wet regelen van recht op sekszorg voor mensen met een beperking. Toen ik het las, moest ik gelijk aan mijn eerste boek denken. Dat handelt deels over seksualiteit bij mensen met een fysieke beperking en/of chronische ziekte.
Bulgarije trad op 1 januari 2007 toe tot de EU. Aanvankelijk bestonden volop twijfels of het land er klaar voor was. Vooral inzake de onafhankelijke rechtspraak en corruptiebestrijding waren er grote zorgen. Daarom moest het land na toetreding ieder jaar verslag doen over de vorderingen op deze gebieden aan het Cooperation and Verification Mechanism (CVM). Deze Europese instelling is speciaal in het leven geroepen om de nieuwe EU-lidstaten Roemenië en Bulgarije te helpen bij hun aanpak van die problemen. Ook in de meest recente CVM-rapportage staat dat Bulgarije nog werk te doen heeft. Met alle politieke instabiliteit komt daar vooralsnog weinig van terecht. En juist de corruptie is één van de hot items bij iedere parlementsverkiezing en poging een stabiele regering te vormen sinds april 2021.