O boy! Regenboogtaal!

Als getraumatiseerde adolescent maakte ik in afzondering meer dan 35 jaar terug langdurig zwaar politiegeweld mee. Afgelopen week bleek dat de politie niet luid en vals lachend mijn meniscus had verbrijzeld, zoals ik levenslang dacht en met een kijkoperatie in het ziekenhuis was vastgesteld. Het bleek, dat door de enorme klap die zij mij gaven toen ze mij geboeid op de grond smeten, mijn bot gebroken en versplinterd was.  Het zichtbare uitsteeksel aan mijn knie is dus gewoon bot.

Lees verder

Tweemaal de doofpot: hoe de oorlog in Nederlands-Indië een opvoeding in jeugdzorg bepaalde

Toeval kan het niet zijn geweest. Pleegvaders, geselecteerd door jeugdzorg voor uithuisgeplaatste kinderen, bezaten een duidelijke relatie met autoriteit, macht, geweld. Pleegouders werden niet ingezet als middel tot veiligheid, liefde, geborgenheid, sociaal meedoen en kansen voor een toekomst. Het ging uitsluitend om zware disciplinering.

Lees verder

#Reformatorischonderwijs. Ervaringen op het reformatorische Van Lodenstein College

De hashtag #Reformatorsichonderwijs  zou zeker gerechtvaardigd zijn, om mensen hun ervaringen te laten delen over hoe het eraan toe gaat in het fundamenteel christelijk onderwijs. Jongens die niet in korte broek naar school mogen als het tropisch warm is. Meisjes die juist in jurken en rokken naar school moeten als het tien graden vriest.

Lees verder

Dissociatieve identiteitsstoornis: afgedankt in de hulpverlening

In de media horen we regelmatig iets over psychische aandoeningen. Over autisme, psychose en ADHD. Vaak gaat het om uitleg, voorlichting.  Het doel is, naast acceptatie, het anders leren omgaan met mensen die aan de aandoening lijden.  Het valt misschien niemand op, maar over een dissociatieve identiteitsstoornis (afgekort: DIS) hoor je vrijwel nooit iets in de media.

Lees verder