Hand in hand tegen Iran
Zes mannen die handen vasthouden, want ‘normalisatie is het nieuwe normaal’. Hoe Arabische leiders uit angst voor de gemeenschappelijke vijand Iran zich met Israël verzoenen.
Zes mannen die handen vasthouden, want ‘normalisatie is het nieuwe normaal’. Hoe Arabische leiders uit angst voor de gemeenschappelijke vijand Iran zich met Israël verzoenen.
De Iraakse Koerden zijn ingesprongen op de gascrisis die in Europa dreigt door de oorlog in Oekraïne. Binnenkort leveren zij dat gas, belooft de Koerdische premier. En ze veroveren daarmee meteen ook hun eigen felbegeerde economische onafhankelijkheid.
De misdaden begaan tijdens de invasie van de Amerikanen in Irak in 2003 zijn nooit bestraft. Indirect maakt dat die al even illegale Russische inval in Oekraïne en de oorlogsmisdaden van nu mogelijk.
Iran bestookt Iraakse Koerden met raketten, want ze zouden Israël vanuit de Koerdische Regio laten opereren. De Koerdische vrees voor de Iraanse woede leidde al tot het weigeren van Joodse bezoekers.
De oorlog in Oekraïne leidt tot tweespalt. Die gaat over beschaafde landen in oorlog, tegenover vermeend onbeschaafde. Beschaafde slachtoffers, en zogenaamd minder beschaafde. En vooral over welkome hulpzoekenden, en hen die we liever niet zien komen.
Terwijl de Russen binnenvielen in Oekraïne, moest ik steeds aan Irak en Syrië denken. Want “voor oorlogsmisdadigers bestaat geen vagevuur; ze gaan rechtstreeks naar de hel”.