Judit Neurink is schrijver en journalist die vooral schrijft over Irak en het Midden-Oosten
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Waarom stuurt de Turkse president Erdogan Syrische strijders als huurlingen naar Libië en nu naar Azerbaijan? Om te voorkomen dat hij last krijgt van duizenden werkloze adrenalinebommen die hij heeft helpen maken. Maar ook om zijn Ottomaanse ambities verder uit te werken.
Na maanden van Turks wapengekletter zitten Griekenland en Turkije eindelijk samen aan tafel over hun Middellandse-Zeerechten. Erdogan is op rooftocht, onder druk van de slechte staat van zijn land en zijn Ottomaanse ambities.
Vergaande Iraanse en Turkse ambities leiden tot veranderende bondgenootschappen in het Midden-Oosten. Het motto is: Omhels de vijand van je vijand, en verschuif daarbij panelen die al decennialang dichtzaten.
Vluchtelingen zoeken steeds riskantere routes om toch naar Europa te komen. Het ontmoedigingsbeleid met z’n omstreden akkoord met Turkije en overvolle Griekse kampen is failliet. Om menselijkheid weer uit het verdomhoekje te halen, is een Europese Blue Card nodig.
Kom niet aan de inkomsten van corrupte Iraakse politici en militieleiders. In Irak bekoop je dat met de dood, zoals twee activisten deze week overkwam. Over een donker labyrint en een Iraakse premier met een knot wol vol knopen.
Corona is aan de winnende hand aan de frontlinies in Irak. Overal mondkapjes en handschoenen, maar binnen wel met de hele familie gezellig bij elkaar, en zonder. En met z’n honderden op een kluitje om een coronatest te doen.