Henriette Driesen - Joanknecht

Henriette Driesen - Joanknecht


Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.

Steun mijn werk

Mijn gekozen donatie € -

Mijn artikelen

Aan de wal was ook niet alles

A/B MS ELISTHA – André Beenen vaart sinds vijf maanden met zijn vrouw Manuela op de Elistha, een vrachtschip van 67 meter lang. Een maand of acht geleden verkochten ze hun beunschip Vagebond met de gedachte hun huis af te lossen en definitief aan de wal te gaan. Ze zochten beiden een baan. André begon bij Slurink in Lobith en Manuela in een distributiecentrum. Na drie maanden wisten ze zeker, dat het niet hun manier van leven was, vertelt André.

Lees verder

St Goar, ons schip was altijd in de familie

A/B MS ST GOAR – François Willems en Annuschka Ysebaert varen al 35 jaar samen op de St Goar. De ouders van François lieten dit schip in 1964 bouwen en het was in die tijd dè nieuwbouw. François en Annuschka stapten erop na hun huwelijk. Ze denken nog een jaar of vijf op dit schip te varen en haar dan te verkopen of te slopen, want ze hebben geen opvolging omdat hun kinderen voor een bestaan aan de wal hebben gekozen. Erg rouwig zijn ze er niet om. ‘Het gaat ze goed. Dat is toch hetgeen een mens het meest gelukkig maakt, dat je kinderen en kleinkinderen het goed doen’, vertellen ze.

Lees verder

Verbruiks- en uitstootdata belangrijk voor binnenvaart

GORINCHEM – ‘Het is belangrijk dat binnenvaartondernemers over data van hun uitstoot en verbruik beschikken, omdat dat ze in staat stelt de juiste keuze te maken op basis van gegevens en aan toekomstige wetgeving te voldoen. Meten is weten’, dat betoogde Khalid Tachi directeurmanager van Expertise en Innovatie Centrum Binnenvaart (EICB) op 10 mei 2017 in zijn toespraak over Vergroening van de maritieme sector tijdens de vakbeurs Maritime Industry in de Evenementenhal in Gorinchem.

Lees verder

Vijftig jaar varen en niet aan stoppen denken

A/B MS ANIMO – Melle en Janny Draaisma – Mudde varen in augustus 50 jaar en zijn van plan om zolang als het gaat door te gaan op hun Animo. Ze hebben beiden AOW en voelen zich prettiger aan boord, want het schip is een van de weinige dingen dat ze hebben. Aan de wal gaan is daarom geen echte optie voor ze. ‘We hebben geen huis, geen auto en zijn altijd aan boord, tenzij we ergens heen moeten, post halen bijvoorbeeld. We hebben vrienden op de vaart, maar die moet je maar net zien’, vertellen ze.

Lees verder

Jonger schip beter voor bedrijfsopvolger

A/B MS BELVONA – Eddy Joos vaart met zijn vrouw Gemma Cobbaut en hun zoon Robin op de 1300-tonner Belvona. Ze hebben het schip te koop gezet, omdat ze een jonger schip willen kopen. Ze vinden het namelijk belangrijk dat Robin het schip later ook met personeel kan exploiteren. Robin kreeg het varen met de paplepel ingegoten. Toch was het voor hem een bewuste keuze om in de voetsporen van zijn ouders te treden. Hij kon goed mee op school, deed in België ASO (atheneum) en studeerde daarna een paar maanden accountancy en fiscaliteit. Met kerst kwam hij naar boord en deelde mee dat hij voor iets aan het leren was, wat hij niet wilde doen.

Lees verder

Regelzucht en andere beoordeling donkere zonen zijn ergerlijk

A/B KVB TOKKO/PARADISO – Onno en David Wilner varen op het koppelverband Tokko/Paradiso. De familie vaart sinds drie jaar op dit schip en 2,5 jaar daarvan als koppelverband. Een koppelverband is een binnenvaartschip met een bak ervoor. Daarvoor voeren ze op het koppelverband Mi Anna en Mi Vera. Met name Onno kan zich behoorlijk ergeren aan de Nederlandse regelzucht en de manier waarop handhavers tegen zijn gekleurde zonen aankijken. David en zijn andere zoon Jones gaan daar rustiger mee om. ‘Zij weten niet beter dan dat er zo tegen ze wordt gedaan, maar als vader steekt het me wel’, zegt Onno daarover.

Lees verder