Van Friese afkomst, maar geboren en getogen op de Veluwe. Na het gymnasium deed ik één semester Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna belandde ik op het conservatorium in Zwolle (nu ArtEZ) en begon als muziekstudent met het recenseren van concerten en cd's. Na mijn eindexamen verbreedde dit schrijfwerk zich naar meerdere genres en opdrachtgevers. Van 1991-1998 studeerde ik daarnaast psychologie in deeltijd aan de Universiteit Utrecht. Journalistieke aandachtsgebieden: human interest, cultuur, zingeving.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Museum Villa Mondriaan te Winterswijk heeft zijn bovenzaal gewijd aan de Amsterdamse Joffers. Wat deze groep schilderessen bond, was dat ze allemaal eind negentiende eeuw studeerden aan de Amsterdamse Rijksacademie.
“Een gedanste suite van verdriet” noemt het Nederlands Bach Consort zijn concertreeks rondom Allerzielen. Fijnzinnig repertoire, gelardeerd met zachte rituelen, biedt de bezoeker een plek om te luisteren en eventueel dierbaren te gedenken. Piëteit jegens de doden en rouwenden voert daarbij de boventoon.
Na vijftien jaar van baanbrekende projecten besloot de Nederlandse Bach Academie (NBA) vorig jaar om te stoppen. En al gaf de coronacrisis de doorslag, toch ligt de oorzaak dieper, weet artistiek leider Hoite Pruiksma. “Onze maatschappij mist bezieling.”
Met Nachtvlucht presenteert Pieter Laurens Mol (Breda, 1946) zich als een diepzinnig kunstenaar. Ondanks de overwegend melancholische teneur bevat deze solo-expositie ook een paar ontroerende sprankjes hoop.
Nederland kent musea in allerlei soorten en maten. Noem een willekeurig onderwerp en er is wel ergens een museum aan gewijd. Veelal drijven ze op het enthousiasme van vrijwilligers, die je hartelijk ontvangen. Ditmaal: Museum Zandverhalen in Elburg, gevestigd in een fabriekshal uit de jaren vijftig.
Vaak miskennen we de moed van mensen die zwaar psychisch lijden, betoogt hoogleraar psychiatrie Jim van Os (62). Tegelijk signaleert hij hoe de gekte van onze neoliberale samenleving velen tot wanhoop drijft: “Ik zie jongeren met fantastische kwaliteiten, die om euthanasie vragen.” Een gesprek over de zeven christelijke deugden.