Marije Klein (1973) werkt al ruim twintig jaar als journalist bij krant, internet, radio en televisie. In 2011 werd bij haar borstkanker geconstateerd en is ze over haar medische avonturen gaan schrijven. Ze schrijft nu over wat ze zelf meemaakt, maar ook over andere patiënten en zorggerelateerde verhalen. Naast publicist wordt ze inmiddels gevraagd als spreker op congressen en praat ze in medische instellingen mee over het te voeren beleid.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Corine Jansen heeft een missie. De zorg verbeteren, door de kracht van verhalen in te zetten. Corine is specialist in zogeheten narrative medicine: ‘In Nederland staat narrative medicine nog in de kinderschoenen. Er is nog heel veel werk te doen. Maar het kan zoveel toevoegen aan het huidige systeem!’ Op de Amerikaanse Colombia University is narrative medicine inmiddels een masterprogramma voor onder andere geneeskunde studenten.
Ik heb nooit een bodyscan laten doen. Ik maakte me niet ongerust. Ik had wel wat, maar dat wist ik niet. Ik heb wel ooit een gesprek opgevangen over een bodyscan. In de wachtkamer van de gynaecoloog.
Schuldgevoel; een bijwerking van kanker. Ik voel me al ruim drie jaar schuldig. Een schuldgevoel wordt je hoofd in gesmeten zodra je de diagnose kanker krijgt. Het zit ook als extra stof in je pillen en je chemokuren. Dat weet ik, omdat ik van veel meer kankerpatiënten hoor dat ze zich zo voelen. Het hoort er echt bij vrees ik.
Herkeuren voor het rijbewijs mag voortaan ook door de eigen specialist. Patiënten hoeven niet meer naar een tweede, vreemde specialist, om zich medisch te laten keuren voor een rijbewijs. Minister Schultz van Haegen van Verkeer past de regels aan.
Met de angst in haar lijf ziet ze de twee mannen aankomen. Ze trilt letterlijk van de zenuwen. Een veel te jonge vrouw met borstkanker staat op het punt om voor het eerst de wond op haar lijf te zien, na een borstamputatie.
Ik ben door de chemokuren toch een paar hersencellen kwijt geraakt vrees ik. Ik ben namelijk zo verschrikkelijk in de valkuil van empathie gevallen, dat ik me wel móet afvragen waar mijn naïviteit plotseling vandaan komt.