Taalkundige, schrijver, vertaler en wetenschapsjournalist @rik_smits_ @RikSmitsAuthor
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Ondanks de ketelmuziek van alle sceptici en het getwijfel daaromheen leeft de Europese Unie als nooit tevoren – zelfs de premier ziet zich om Europa tot een kooigevecht gedwongen. Dat voorspelde ik zeven jaar geleden al in het onderstaande artikel, dat nog niets aan actualiteit heeft ingeboet.
Nu de Raad van State meent dat het door de Partij voor de Dieren voorgestelde, wettelijke verbod op ritueel slachten de godsdienstvrijheid te veel aantast, is het goed om nog eens te kijken wat godsdienstvrijheid eigenlijk is en welke rechten je eraan kunt onlenen. De kern van de zaak: wie de scheiding van kerk en staat niet erkent, vergrijpt zich aan ons aller godsdienstvrijheid.
Ritueel slachten is een onbeschaafde en ongeoorloofde vorm van dierenkwelling zonder enige redelijke verontschuldiging. Maar een onheilige kongsie van gelovigen zet zich na bijna een decennium van vruchteloze discussie nog altijd schrap, met een ondeugdelijk beroep op de godsdienstvrijheid.
Gestaalde democraten liggen al maanden knarsetandend te woelen in hun bed: is de beschamende vertoning in en om het Britse Lagerhuis, nota bene het langst functionerende parlement ter wereld, niet de voorbode van het failliet van de democratie Welnee, houd moed. Brexit is een even gevaarlijk als uniek natuurlijk experiment waar de democratie juist veel krachtiger uit kan komen.
De Europese Commissie wil er van af, Nederland denkt nog na over het afschaffen van zomer- en wintertijd. Zin en onzin op een rijtje, zodat iedereen zijn eigen afweging kan maken.
Schokkend was de moordpartij van vrijdag op onschuldige moslims in Christchurch, Nieuw Zeeland. Heftig zijn de reacties, ook in Nederland. Burgemeesters vlogen naar moskeeën om hun medeleven te betuigen. Maar waarom eigenlijk? Geen Nederlander, moslim of niet, was direct betrokken, dus wat maakte dit geval zo bijzonder? En wat zegt dat over hoe “wij” tegen minderheden aankijken?