Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Sombermans regeert in de Uitkijkpost. De Warmoesstraat glijdt weer wat verder af nu Kees Raat er de brui aan geeft met zijn mooie chocolade- en ijswinkel Metropolitan. En de Wallen dicht? Ik kan het me niet voorstellen.
We zijn weer terug bij af. De urban jungle genaamd de Wallen is weer geopend. Als vanouds. Niks nieuws. Gewoon weer zoals vroeger.
Een maand lang was de Uitkijkpost gesloten. Waar vier weken geleden nog rust heerste, zijn nu de toeristen alweer heer en meester.
Officieel is de horeca sinds 1 juni weer open, maar op het Oudekerksplein en op veel andere plekken op de Wallen is daar verrekte weinig van te merken.
De eerste juni gingen de cafés en restaurants weer open en mochten de terrassen worden uitgezet. Er heerste de dagen daaraan voorafgaand een soort van opgewondenheid á la Koningsdag in de buurt want dit was het moment waar zo lang op was gewacht. Om precies te zijn, twaalf weken, wie had dat van tevoren gedacht? Maar nu was het dan zo ver!
Mondkapje voor en plastic handschoenen aan. Mocht je nog zin hebben om van de diensten van een prostituee gebruik te maken, dan vergaat de lust je nu onmiddellijk. Hoewel het de dames tot 1 september is verboden te werken, willen ze het liefst morgen weer aan de slag.