Cultuur

Er is lef voor nodig om een legendarisch werk te herscheppen. De Amerikaanse musicus Erik Hall nam de uitdaging aan en deed dat met Music For 18 Musicians van Steve Reich.

In museum Voorlinden in Wassenaar was er een zaal gewijd aan een van de belangrijkste naoorlogse Duitse kunstenaars Anselm Kiefer (1945). Zijn meestal grote werken zijn een mixture van schilderijen en organische beeldhouwwerken. Het werk refereert aan de geschiedenis, mythologie en filosofie.

“TA-DAAAA!!! My new album Blackberry is out today!” Zo kondigde Peter Broderick onlangs op zijn website zijn eerste vocale album sinds “Colours of the Night” uit 2015 aan. “Experimental-Bedroom-Folk-Pop” noemt hij de muziek op Blackberry, die is opgenomen in zijn slaapkamer in Londen in de zomer van 2019, ingespeeld en gezongen door hemzelf. In het laatste nummer van het album zijn ook zijn vrouw, de Ierse folkzangeres Brigid Mae Power, en zijn stiefzoon, Seán Power, te horen.

Soms gebeurt het dat je een album voor de eerste keer hoort en meteen gegrepen wordt. De muziek kruipt onder de huid en laat niet meer los. ‘Another Me’ van de 29-jarige Amerikaanse singer-songwriter Sarah Walk is zo’n album.

‘In Seven Days – Concerto for Piano with Moving Image’ van de Britse componist en pianist Thomas Adès (1971) beleefde zijn wereldpremière op 28 april 2008 in de Royal Festival Hall. Hoewel ‘In Seven Days’ oorspronkelijk werd gecombineerd met een videoprojectie van zes beeldschermen, gemaakt door Adès’ toenmalige partner Tal Rosner, wordt het pianoconcert de laatste jaren vaak ook louter instrumentaal uitgevoerd. Het werk kan heel goed op zichzelf staan; zo bewijst een live opname uit 2018 met de Russisch-Amerikaanse pianist Kirill Gerstein en het Tanglewood Music Center Orchestra, die nu door Myrios Classics is uitgebracht. Het optreden werd vastgelegd in de Seiji Ozawa Hall als onderdeel van het Tanglewood Music Festival 2018, met Adès als dirigent van het Tanglewood Music Center Orchestra.

De expositie ‘Chantal Akerman Passages’ in Eye over de Belgische filmmaker is de eerste over een vrouwelijke regisseur. Filminstituut Eye opende in 2012 zijn deuren. Akerman (1950-2015) is een sterk onafhankelijke cineaste, wiens leven in grote mate beïnvloed werd door de overleving van haar moeder in Auschwitz. Haar grootouders kwamen hier om. Typerend voor Chantal Akerman is haar uitspraak: “Ik voel me nergens thuis.”