Van Friese afkomst, maar geboren en getogen op de Veluwe. Na het gymnasium deed ik één semester Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna belandde ik op het conservatorium in Zwolle (nu ArtEZ) en begon als muziekstudent met het recenseren van concerten en cd's. Na mijn eindexamen verbreedde dit schrijfwerk zich naar meerdere genres en opdrachtgevers. Van 1991-1998 studeerde ik daarnaast psychologie in deeltijd aan de Universiteit Utrecht. Journalistieke aandachtsgebieden: human interest, cultuur, zingeving.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Voor haar boek “Een warme band met God” liet psychologe Mieke de Boer-Sonnenschein zich inspireren door de Engelse psychiater John Bowlby (1907-1990). Haar conclusie: zijn beroemde hechtingstheorie over ouders en kinderen kun je ook toepassen op de relatie tussen God en mensen.
Laat ik het maar gewoon opbiechten: ik heb niet zo veel met Mozart. Nooit gehad ook. En toch zijn er een paar musici die mij overhalen tot gefascineerd luisteren. Marietta Petkova is een van hen.
Wie kent Clare Lennart nog? In de jaren zestig en zeventig was ze een populaire auteur. Toch is haar veelzijdig oeuvre (jeugdboeken, romans, non-fictie, vertalingen) onderbelicht gebleven, en daarmee ook haar fascinerende persoonlijkheid.
Wantij is het romandebuut van oud-journalist Dick Laning. Zelf opgegroeid in het desolate landschap van Noordoost-Groningen schreef hij een melancholische ode aan zijn geboortegrond. In het hoge noorden, tegen de Waddenkust, worstelen in zichzelf gekeerde dorpsbewoners met complexe gevoelens. Hoofdpersonen zijn de jonge Boele en zijn excentrieke leermeester Emiel.
“Een non-fictieroman”, zo noemden sommigen Hemelrijk, het vijftiende boek van de Vlaamse auteur Chris De Stoop. Hierin reconstrueert hij de corona-tragedie in een verpleeghuis, maar dan door de ogen van bewoners, familie en zorgpersoneel.
Jaap van Dijkhuizen (81) beijvert zich al tientallen jaren voor de rechten van “de vreemdeling in ons midden”. Eerst als asieladvocaat, en sinds zijn pensioen onder meer als taalmaatje én als auteur.