Het is eenvoudiger dan ooit om zelf video’s te produceren en te verspreiden. Per minuut wordt er meer dan 300 uur aan filmpjes geüpload op YouTube. Valt deze gigantische hoeveelheid nog te overzien? Nee. Het videoplatform is te groot geworden is om nog probleemloos voort te bestaan.
We hadden liefde, we hadden wapens van Christine Otten gaat over de zwarte verzetsstrijder Robert F. Williams, die streed voor de gelijkwaardigheid van de zwarte bevolking. In de gelijknamige theaterbewerking spelen blanke acteurs – onder wie Huub van der Lubbe – zwarte personages en andersom. Dubbelgesprek over persoonlijke offers, huidskleur en verbinding.
Tjeerd Posthuma: ‘Millennials, mensen van mijn generatie, kunnen heel slecht tegen teleurstellingen. Ik wilde een boek schrijven over een jongetje dat heel veel mee had in zijn leven en al op vrij jonge leeftijd slecht met tegenslagen kon omgaan. Dat idee evolueerde naar het perspectief van zijn oudere zus, die jaloers is op haar broertje maar dat zelf niet zo goed doorheeft.’
Vijf kunstbelevenissen zullen voor mij altijd vastkleven aan dit bizarre jaar. En van één ding werd ik echt bang. Of het ergste nu achter de rug is? Het bijzonderste is in ieder geval nog te zien tot 5 februari 2017. Een chronologisch overzicht van wat ongelooflijk, ondenkbaar, onbevattelijk en ongelogen en misschien onwaar was. Veel ervan zal overigens in 2017 terug komen.
In Mijn gevecht vertelt voorheen supertalent Thomas Dekker over zijn gefnuikte wielercarrière. Thijs Zonneveld schreef het op. Toen Dekker prof werd bij de Raboploeg kwam hij in een cultuurtje terecht van drank, drugs en hoerenbezoek. Dekker ging erin mee.
Gesprek met Ronald Giphart over zijn roman Lieve die zich afspeelt in de Nederlandse filmwereld en gaat over de grote thema’s des levens: liefde, dood, vriendschap, trouw en ontrouw.