Het is een sleutelmoment op het nieuwe album “Don’t Shy Away” van de vanuit Texas opererende alternatieve band Loma. In het tweede nummer, het als een verzengende zon brandende Ocotillo (tevens de eerste single), begint een saxofoon dierlijk te grommen. De frictie tussen de rauwe baritonsax en de zacht balsemende stem van zangeres Emily Cross geeft het nummer een magie die over de grenzen van rock en pop reikt.
Hij verloor een echtgenoot en zeven kinderen. Toch bleef hij zijn muziek opdragen aan God (Soli Deo Gloria – Only for the Glory of God). Johann Sebastian Bach (Eisenach, 1685 – 1750), misschien wel de grootste en invloedrijkste componist uit de geschiedenis van de klassieke muziek. Wat weten we van deze geniale man?
Ongeacht welke muzieksmaak iemand heeft, een goed liedje gaat er bij de meesten altijd wel in. Een goed liedje heeft ook altijd wel een zweem van melancholie over zich. Kevin Morby speelt en zingt er een heel album mee vol: melancholische kampvuurliedjes voor sundowners.
Toe aan vergezichten, gestoffeerd met optimisme? In Rijksmuseum Twenthe zuigt Carlijn Kingma je in haar ideale maatschappij van de toekomst, terwijl Jantien Jongsma in Drawing Centre Diepenheim een vrolijk vooruitgangsgeloof verkondigt. Twee kunstenaars tekenen een wereld zoals die zou kunnen zijn.
De jonge Egyptische sopraan Fatma Said, alom geprezen om haar heldere en soepele stem, maakt met ‘El Nour’ haar opnamedebuut voor Warner Classics. De zangeres heeft een aantrekkelijk en boeiend recitalprogramma samengesteld met werken uit verschillende culturen. Daarin worden kunstliederen van Franse, Spaanse en Egyptische componisten gecombineerd met Egyptische volksliederen en populaire liedjes uit het Midden-Oosten. Haar partners op het album zijn pianist Malcolm Martineau, het vision-strijkkwartet, gitarist Rafael Aguirre en een jazzensemble met traditionele instrumenten uit het Midden-Oosten, bestaande uit Tim Allhoff (piano), Itamar Doari (percussie), Henning Sieverts (bas), Tamer Pinarbasi (qanûn) en Burcu Karadağ (ney).
Voor het vierde deel in de Music in Exile-serie richt het, in Toronto gevestigde, ARC Ensemble (Artists of The Royal Conservatory) de aandacht op de muziek van Walter Kaufmann.