Chiang Mai is een relaxte stad in het noorden van Thailand met veel groen, prachtige tempels en vriendelijke mensen. Een ideale plek om als freelancer digitaal te werken. En dus toog ik af.
Lees verder
Leven
Met gelijke munt: als geld gedoe geeft in je relatie
Samen op vakantie? Geen wolkje aan de tropische lucht. Samen een huis verbouwen? Ook dat overleven jullie. Maar gaat het over geld? Dan vliegen de borden regelmatig door de woonkamer. Waarom maken we zo vaak ruzie over het bedrag op onze gezamenlijke rekening?
Lees verder
Andere verhalen uit Groningen, deel 2: de Buurtsuper
Hoe overleef je als middenstander in deze tijd in een dunbevolkte regio? In het noord-Groningse Ezinge (793 Inwoners) is de Buurtsuper Ubels al bijna twintig jaar het middelpunt van het wierdedorp, waar lief en leed wordt gedeeld. Met de veelal trouwe klanten, die hun supermarkt koesteren. Eigenaars Nanda (63) en Anne Jan (61) vertellen erover.
Lees verder
Dominicanes Joy van der Werf (1934 – 2022): ‘Uitsterven? Nee, wij spreken liever van voltooien’
Welkom! was het allereerste woord dat Joy van der Werf tot mij sprak. We bevonden ons in de aula van het Dominicanenklooster te Zwolle, waar ik een cursus Geloofscommunicatie zou volgen binnen het leerhuis dat inmiddels het Thomashuis heette. Joy was een van de cursusbegeleiders. Het moet ergens halverwege de jaren negentig zijn geweest.
Lees verder
Hoeveel noodzaak aan sociale media heeft een mens?
Ik ken iemand die bewust op geen enkel sociale media platform zit. Alleen professioneel op LinkedIn en daar doet ze eigenlijk ook niet veel op. Ik ken ook genoeg mensen die de hele dag zitten te facebooken. Bij mij staat mijn Twitter tijdlijn altijd open als ik online ben. Niet om zelf de hele dag tweets de wereld in te sturen, maar voornamelijk om nieuws tweets in de gaten te houden. Dat zou binnenkort wel eens afgelopen kunnen zijn. De vraag rijst dan: hoeveel sociale media ga ik in dat geval nog tot mij nemen?
Lees verder
Groener leven: waar doe je het eigenlijk voor?
Fietsend op een winderige dijk op weg naar de lokale boer om biologische groenten en fruit te kopen, vraag je je af waarom je ze niet gewoon bij de Appie om de hoek hebt gekocht. Dat zou je een koude fietsrit bespaard hebben. Vechtend met de scheiding van je afval, zou je alles toch ook ongesorteerd in één grote zak kunnen stoppen en hoppa weg ermee? Die ene zak maakt toch niet uit. Op reis met de Flix-bus van Amsterdam naar Barcelona, geërgerd over de steeds terugkerende, vaak luide telefoongesprekken van sommige passagiers, bespeur je tekenen van spijt waarom je in vredesnaam niet dat vliegtuig hebt genomen. Je had al lang en breed in de zon aan de tapas kunnen zitten.
Lees verder