De documentaire Planet of the Humans van Jeff Gibbs en Michael Moore heeft in de korte tijd dat hij beschikbaar is voor het publiek heel wat stof doen opwaaien. De een noemt het een inspiratie voor het nihilisme, een ander ziet het als het rechtvaardigen van ecofascisme. Klimaatwetenschapper Michael Mann noemt de film in The Guardian een film vol “misleidingen, half-waarheden en leugens”.

Zo’n verlaten stad is voor de meeste mensen een schrikbeeld. Een postapocalyptische toestand. Groningen na een kernramp. Of, als je iets optimistischer bent: Groningen tijdens de Champions League-finale  Barcelona-FC Groningen.

In deze tijd van corona en lockdown zitten we met zijn allen nog meer voor het scherm. Ter afleiding van social distancing en contactverboden plaats ik hier de komende tijd opvallende verhalen uit mijn tijd als muziekreporter. Those were the days. Veilig te lezen met en zonder mondkapje op.

Honderd jaar geleden op 23 april 1920 overleed fijnschilder Jan Mankes. Jan de Lange (Arnhem, 1952), kunsthistoricus/onderzoeker, schrijver en curator van exposities schreef in 1987 een doctoraalscriptie over Mankes en maakte tentoonstellingen en publicaties over zijn werk. Hij stelde een boek samen over de correspondentie van kunstenaar Jan Mankes (1889-1920). Het heet ‘Jan Mankes een kunstenaarsleven in brieven 1910-1920′. Met als ondertitel: ‘Ik probeerde mooie dingen te maken in allen eenvoud.’ Het omvangrijke boekwerk kwam na 6 jaar onderzoek uit in 2013 en werd twee jaar later gevolgd door een bijgewerkte uitgave in E-book. Het toont hem als bezielde kunstschilder, graficus en briefschrijver met veel oog voor detail. Daarnaast geeft het een goed tijdsbeeld en een interessante kijk op zijn leven en werk. Een interview.