De moeders van Ripoll voelen zich slachtoffer, er was hun niets aan hun jongens of de dorpsimam opgevallen. Tegelijk komen Nederlandse moslimorganisaties in het geweer tegen de “heksenjacht” die volgens hen is ontketend tegen een erkende Haagse haatimam. Daartussen bestaat een zorgwekkend verband.
Nu ook de redactieraad van het AD in de gordijnen zit, lijkt het met Hanina Ajarai als columniste bij die krant wel gedaan. Toch heeft ze onbedoeld Nederland een goede dienst bewezen, want uit haar ongelukkige ontboezemingen zijn drie belangrijke lessen voor kranten, columnisten en lezers te trekken.
De hoofdtaak van de politie is niet om een afspiegeling van de etnische of religieuze verhoudingen in de samenleving te zijn. Ze dient door handhaving van het wettig gezag het maatschappelijk verkeer effectief te reguleren en schoon te houden. Hoofddoeken zitten daarbij gevaarlijk in de weg.
Christenen in moslimlanden hebben het zwaar. Maar ongelovigen in Nederland hebben het ook niet makkelijk. Als ze iets doms uitkramen over religie, worden ze door inquisiteur Alain Verheij (verbaal, godzijdank) aan de schandpaal genageld.
Wie deze week op tv The Passion kijkt of in de concertzaal naar de Matthäus Passion luistert, zal zich deze vraag niet snel stellen: aan welke medische aandoening is Jezus gestorven?
Ooit zag hij zichzelf op internet aangeduid als de misbruikdominee; in zijn Twitter-bio noemt hij zich nu traumadominee. Predikant en publicist Alexander Veerman is bekend om zijn betrokkenheid bij slachtoffers van seksueel misbruik en ander geweld. Maar het valt niet mee om wanhopige mensen door het niemandsland van de GGZ-wachtlijsten te loodsen.