Het Nationale Toneel Theater maakt werk van de missie om de samenleving op de planken te brengen. The Nation, die waanzinnige marathon met Romana Vrede over een verdwijning in de Schilderswijk, en Mark Rietman, is dit najaar klaar.
Lees verderCultuur
Waarom Herman Koch dood wilde (en toen weer niet)
Als er iets is wat Herman Koch’s boeken typisch Kochiaans maakt, dan zijn het wel situaties waarin zijn karakters net even verder gaan dan wenselijk is. Iedereen denkt het, maar niemand spreekt het uit… behalve in zijn werken. Mensen die niet helemaal sporen. De oorsprong hiervan ligt in zijn jeugd. ‘Het was hopen op een ongeluk waarbij ik zwaargewond raakte of desnoods het leven zou laten.’
Lees verderOok de geruite theedoek van oma was in wezen Kunst
Vrouwenkunst bestaat niet. Dat bewijzen zestien vrouwelijke kunstenaars in het Noord-Veluws Museum. Hun werk stamt uit de periode van 1880 tot 1950 en laat zien dat dames geen ander soort kunst maakten dan heren.
Lees verderKedi: filmen van het point of view van de kat
Het Internet staat vol korte filmpjes over poezen. Nu is er de Turkse lange kattenfilm Kedi van regisseur Ceyda Torun. Een inventief gedraaide, grappige en wijze film met diverse kattenkarakters in de hoofdrol.
Lees verderVijf weken lang Bambie in Utrecht? Zou zomaar de weg zijn naar een diverser cultuur
Nu we het toch over diversiteit hebben: binnen het dominant blanke theaterpubliek zit het ook vol met bubbels. Zo heb ik het de afgelopen twee weken maar eens op me laten inwerken hoe weinig overlap er zit tussen het publiek van de twee kunsttheaters in mijn stad, Utrecht. Althans: ik heb me even soort van ondergedompeld in de wereld van Theater Kikker, en kwam daar bitter weinig mensen tegen die ik als ‘schouwburgpubliek’ zou omschrijven. Terwijl het aanbod eigenlijk niet veel verschilt.
Lees verderVioliste Noa Wildschut (nu 16) was op haar 11de ook al beroemd, maar had niet altijd zin om te studeren
‘Hee, die heb ik geïnterviewd’, dacht ik laatst toen ik de cover van de Vara-gids zag. Noa Wildschut: 16 jaar en nu al een wereldster. Vanaf 28 september draait er een documentaire in de bioscopen met Noa in de hoofdrol. Toen ik de PDF van de rubriek Ouder en Kind in Het Parool erbij pakte, zag ik dat inmiddels al ruim vier jaar geleden was. Noa was toen al een beetje beroemd, trok al volle zalen in binnen- en buitenland. En haar moeder was er toen altijd bij. Noa liet mij toen haar kamer zien, een echte tienerkamer. Met foto’s van de broers Jusse, Jeanine Jansen en Bernard Haitink. En ze liet me de kast zien met de jurken waarin ze optrad. Met terugwerkende kracht toch heel bijzonder. Dit is het interview met haar, en haar moeder.
Lees verder