Schrijver, wereldreiziger, verzamelaar? Wie was Boudewijn Büch (1948-2002)? Het antwoord liet hij graag open. Op zijn minst was hij ook een goed entertainer, bleek toen hij medio jaren negentig langs zalen en theaters toerde. Daar schoffelde hij allerlei mythes over zichzelf omver — ‘Ik zit niet romantisch, met een kaarsje op tafel, aan mijn oeuvre te timmeren’ — om ze gelijk weer door nieuwe te vervangen. Boudewijn Büch maakte in totaal zes verschillende shows, tot zijn onverwachte overlijden. Bij zijn eerste show: Büch denkt hardop (1995-’96) sprak ik hem. Niet onverwacht werd dat ook een Büch-optreden, maar dan in zijn eigen huiskamer, omgeven door boeken en memorabilia.

In De Onzen laat cabaretier André Manuel zijn publiek weer alle hoeken van de actualiteit zien. Met dank aan zijn familiebedrijfje, dat in een Volvo stationwagon past. En dan rijdt opa Louis ook nog mee. Een impressie vanaf de achterbank: “Dat was ‘nen goeien.”

Een van de sterkste argumenten van de tegenstanders van kunstsubsidies is, dat de gewone man niets aan kunst heeft. Dat argument is nu door wetenschappelijk onderzoek weerlegd. ‘Geluksprofessor’ Ruut Veenhoven presenteerde deze week een onderzoek waaruit bleek dat vooral lager opgeleide mensen gelukkiger worden van kunst. Ze worden er zelfs gelukkiger van dan van sport, zowel passief als actief, of van gewoon uitgaan naar bioscoop, disco of kroeg.